Barwna kuchnia szwajcaska. Cz II "Raclette".

Kontynuujemy wchodzenie kuchennymi drzwiami do Szwajcarii. Wśród różnorodności menu tubylców watro wymienić Raclette- danie pochodzące z regionu Valais, imponujące swą pożywnością oraz formą, znakomite na chłodne dni. Jego nazwa pochodzi od słowa "zeskrobywać", gdyż zeskrobuje się (i tu niespodzianka) roztopiony ser o nazwie Raclette, którego typów w Szwajcarii oraz Francji znajdziemy pełen wachlarz: zwykły, sabaudzki, z gorczycą, z pieprzem, ziołami, na białym winie i wiele innych.
Zeskrobywanie możemy wykonać różnymi narzędziami, zależnie od rodzaju metody podgrzewania. Tradycyjnie przekrojony na pół ser kładziono przy ognisku i roztopioną masę oddzielano nożem. Obecnie, z braku ognisk w ogniskach domowych, wykorzystuje się elektryczne urządzenia o wdzięcznej nazwie raclette, w których na małych, metalowych szufelkach poddaje się ser obróbce termicznej pod grzałką, by później go zsunąć szpatułką. Szczytem zaś efekciarstwa są ich odpowiedniki stosowane w restauracjach. Ser (a dokładnie spory wycinek klikunasto kilogramowego kręgu) jest montowany pod obniżanymi grzałkami. Tak zaprezentowane danie wygląda nader imponująco

Raclette składa się głównie z sera i to w dość dużych ilościach, gdyż na jedną osobę przewiduje go się 150-250 gramów. Przyznam szczerze, że mimo mego grzesznego łakomstwa, nie jestem w stanie osiągnąć nawet dolnych wartości owego rejestru. Na podstawie prywatnych obserwacji stwierdzam, że słowiański żołądek, nawet zaprawiony w boju, nie podoła większej ilości niż 100 gram sera. Jak Szwajcarzy są w stanie zjeść więcej? -To pozostaje dla mnie tajemnicą.

Roztopionym i lekko zrumienionym serem polewa się pozostałe składniki raclette, wśród których dominują gotowane w koszulkach ziemniaki i mięsiwo. Jednak spełniają one raczej rolę zagryzki czy dodatku do sera, który przejmuje główną rolę w nękaniu wątroby tłuszczem zwierzęcym, nerek solą, a serca cholesterolem. Opisywana potrawa zdecydowanie jest przewidziana dla osób o "końskim zdrowiu". Gdy takowe posiadamy, należy przyoblec się w grono przyjaciół (z co najmniej sprawnym układem pokarmowym) i razem z nimi rozkoszować się zeskrobywaniem sera. Raclette bowiem, podobnie jak fonue, jest potrawą zacieśniającą relacje społeczne i preferuje grupowe spożywanie posiłków.
W dobrym towarzystwie, przy akompaniamencie zacnego białego wina danie to nabiera nieodpartego uroku, którego nie należy psuć liczeniem kalorii (jedna porcja posiada ich od 700 do 1500).